Σύνταγμα
της Κυπριακής Δημοκρατίας
ΑΡΘΡΟΝ
2
Δια τους
σκοπούς του παρόντος Συντάγματος:
1) Την ελληνικήν
κοινότητα αποτελούσιν άπαντες οι πολίται της Δημοκρατίας, οίτινες
είναι ελληνικής καταγωγής και έχουσιν ως μητρικήν γλώσσαν την
ελληνικήν ή μετέχουσι των ελληνικών πολιτιστικών παραδόσεων ή
ανήκουσιν εις την Ελληνικήν Ορθόδοξον Εκκλησίαν.
2) Την τουρκικήν
κοινότητα αποτελούσιν άπαντες οι πολίται της Δημοκρατίας, οίτινες
είναι τουρκικής καταγωγής και έχουσιν ως μητρικήν γλώσσαν την
τουρκικήν ή μετέχουσι των τουρκικών πολιτιστικών παραδόσεων ή είναι
μωαμεθανοί.
ΑΡΘΡΟΝ 3
1) Αι
επίσημοι γλώσσαι της Δημοκρατίας είναι η ελληνική και η τουρκική.
2) Νομοθετικαί, εκτελεστικαί και διοικητικαί πράξεις και
έγγραφα συντάσσονται εις αμφοτέρας τας επισήμους γλώσσας και εφ’
όσον δυνάμει ρητής διατάξεως του Συντάγματος απαιτείται έκδοσις,
εκδίδονται δια δημοσιεύσεως εις την επίσημον εφημερίδα της
Δημοκρατίας εις αμφοτέρας τας επισήμους γλώσσας.
3) Διοικητικά ή έτερα επίσημα έγγραφα απευθυνόμενα εις Έλληνα
ή Τούρκον συντάσσονται αντιστοίχως εις την ελληνική ή την τουρκικήν
γλώσσαν.
4) Η ενώπιον δικαστηρίων διαδικασία διεξάγεται και
διευθετείται και αι αποφάσεις συντάσσονται εις την ελληνικήν γλώσσαν,
εάν οι διάδικοι είναι Έλληνες, εις την τουρκικήν γλώσσαν, εάν οι
διάδικοι είναι Τούρκοι και εις αμφοτέρας, την ελληνικήν και την
τουρκικήν γλώσσαν, εάν οι διάδικοι είναι Έλληνες και Τούρκοι. Το
Ανώτατον Δικαστήριον δια του εν άρθρω 163 προβλεπομένου κανονισμού
αυτού καθορίζει εάν εκατέρα ή μφότεραι αι επίσημοι γλώσσαι
χρησιμοποιώνται εις πάσαν ετέραν περίπτωσιν.
5) Οιονδήποτε κείμενον καταχωρούμενον εις την επίσημον
εφημερίδα της Δημοκρατίας δημοσιεύεται εν τη αυτή εκδόσει εις
αμφοτέρας τας επισήμους γλώσσας.
6) 1. Πάσα διαφορά μεταξύ του ελληνικού και του τουρκικού
κειμένου οιασδήποτε νομοθετικής, εκτελεστικής ή διοικητικής πράξεως
ή εγγράφου δημοσιευομένου εις την επίσημον εφημερίδα της Δημοκρατίας
επιλύεται υπό του αρμοδίου δικαστηρίου.
2. Το υπερισχύον κείμενον νόμου ή
αποφάσεως Κοινοτικής Συνελεύσεως καταχωρουμένου εις την επίσημον
εφημερίδα της Δημοκρατίας είναι το δημοσιευόμενον εις την γλώσσαν
της οικείας Κοινοτικής Συνελεύσεως.
3. Οιαδήποτε διαφορά ανακύπτουσα μεταξύ του ελληνικού και του
τουρκικού κειμένου εκτελεστικής ή διοικητικής πράξεως ή εγγράφου,
όπερ, καίπερ μη δημοσιευθέν εις την επίσημον εφημερίδα της
Δημοκρατίας, έχει άλλως δημοσιευθή, επιλύεται οριστικώς δια δηλώσεως
του υπουργού ή άλλης οικείας αρχής περί του υπερισχύοντος ή ορθού
κειμένου.
4. Το αρμόδιον δικαστήριον δύναται να παράσχη την κατά την κρίσιν
αυτού δικαίαν θεραπείαν, εάν προκύψη οιαδήποτε των ανωτέρω
αναφερομένων διαφορών μεταξύ των δύο κειμένων.
7) Επί των νομισμάτων,
χαρτονομισμάτων και γραμματοσήμων γίνεται χρήσις των δύο επισήμων
γλωσσών.
8) Έκαστος δικαιούται να
απευθύνηται προς απάσας τας αρχάς της Δημοκρατίας εις εκατέραν των
επισήμων γλωσσών.
ΑΡΘΡΟΝ 11
4) Πας συλλαμβανόμενος
πληροφορείται κατά την στιγμήν της συλλήψεως αυτού εις καταληπτήν υπ’
αυτού γλώσσαν τους λόγους της συλλήψεως αυτού και δικαιούται να τύχη
των υπηρεσιών συνηγόρου της εκλογής αυτού.
6) Ο δικαστής, ενώπιον του οποίου προσήχθη ο συλληφθείς,
χωρεί ταχέως εις διερεύνησιν των λόγων της συλλήψεως εις καταληπτήν
υπό του συλληφθέντος γλώσσαν και, ως οιόν τε συντομώτερον, πάντως δε
το βραδύτερον εντός τριών ημερών από της τοιαύτης προσαγωγής, ή
απολύει τον συλληφθέντα υπό τους κατά την κρίσιν αυτού καταλλήλους
όρους ή διατάσσει την κράτησιν αυτού, οσάκις η περί της διαπράξεως
του αδικήματος ανάκρισις, δι’ ο συνελήφθη, δεν συνεπληρώθη και
δύναται να διατάσση εκάστοτε την κράτησιν αυτού επί περίοδον χρόνου
μη υπερβαίνουσαν τας οκτώ ημέρας. Ο συνολικός χρόνος όμως της
τοιαύτης κρατήσεως δέον να μη υπερβαίνη τους τρεις μήνας από της
ημερομηνίας της συλλήψεως, μετά την παρέλευσιν των οποίων παν άτομον
ή αρχή έχουσα υπό κράτησιν τον συλληφθέντα απολύει αυτόν παρευθύς.
Πάσα κατά τα ανωτέρω απόφασις του δικαστού υπόκειται εις έφεσιν.
ΑΡΘΡΟΝ 12
5) Πας κατηγορούμενος δι’ αδίκημά τι έχει τα ακόλουθα κατ’
ελάχιστον όρον δικαιώματα:
(α) να πληροφορηθή εις καταληπτήν υπ’ αυτού γλώσσαν αμέσως και
λεπτομερώς την φύσιν και τους λόγους της εις αυτόν αποδιδομένης
κατηγορίας,
(ε) να έχη δωρεάν συμπαράστασιν διερμηνέως, εφ’ όσον δεν δύναται να
κατανοήση ή να ομιλή την εν τω δικαστηρίω χρησιμοποιουμένην γλώσσαν.
ΑΡΘΡΟΝ
20
1) Έκαστος έχει το δικαίωμα να
εκπαιδεύηται και έκαστον άτομον ή ίδρυμα έχει το δικαίωμα να παρέχη
εκπαίδευσιν τηρουμένων των διατυπώσεων, όρων και περιορισμών των
επιβαλλομένων υπό του οικείου κοινοτικού νόμου των αναγκαίων μόνον
προς το συμφέρον της ασφαλείας της Δημοκρατίας ή της συνταγματικής
τάξεως ή της δημοσίας ασφαλείας ή της δημοσίας τάξεως ή της δημοσίας
υγιείας ή των δημοσίων ηθών ή του βαθμού και της ποιότητος της
παιδείας ή προς προστασίαν των δικαιωμάτων και ελευθεριών των άλλων,
συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος των γονέων, όπως
διασφαλίζωσιν υπέρ των τέκνων αυτών εκπαίδευσιν συνάδουσαν προς τας
θρησκευτικάς αυτών πεποιθήσεις.
2) Μερίμνη της ελληνικής και της τουρκικής Κοινοτικής
Συνελεύσεως ή στοιχειώδης εκπαίδευσις θέλει καταστή δωρεάν προσιτή
εν τοις αντιστοίχοις κοινοτικοίς σχολείοις της στοιχειώδους
εκπαιδεύσεως.
3) Η στοιχειώδης εκπαίδευσις είναι υποχρεωτική διά πάντας
τους πολίτας τους έχοντας συμπληρώσει την απαιτουμένην ηλικίαν, ως
θέλει ορίσει ο οικείος κοινοτικός νόμος.
4) Μερίμνη της ελληνικής και της τουρκικής Κοινοτικής
Συνελεύσεως θα καταστή προσιτή πλην της στοιχειώδους και η περαιτέρω
εκπαίδευσις εις ενδεδειγμένα και άξια υποστηρίξεως πρόσωπα, εφ’ ους
όρους και προϋποθέσεις θα ορίση ο οικείος κοινοτικός νόμος.
ΑΡΘΡΟΝ 28
2) Έκαστος απολαύει πάντων των δικαιωμάτων και των ελευθεριών
των προβλεπομένων υπό του Συντάγματος άνευ ουδεμιάς δυσμενούς
διακρίσεως αμέσου ή εμμέσου εις βάρος οιουδήποτε ατόμου ένεκα της
κοινότητος, της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας, της γλώσσης, του
φύλου, των πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, της εθνικής ή κοινωνικής
καταγωγής, της γεννήσεως, του πλούτου, της κοινωνικής τάξεως αυτού ή
ένεκα οιουδήποτε άλλου λόγου, εκτός εάν διά ρητής διατάξεως του
Συντάγματος ορίζηται το αντίθετον.
ΑΡΘΡΟΝ 30
3) Έκαστος έχει το δικαίωμα:
(α) να πληροφορηθή τους λόγους, δι’ ους καλείται να εμφανισθή
ενώπιον του δικαστηρίου,
(ε) να έχει δωρεάν συμπαράστασιν διερμηνέως, εφ’ όσον δεν δύναται να
κατανοή ή ομιλή την εν τω δικαστηρίω χρησιμοποιουμένην γλώσσαν.
ΑΡΘΡΟΝ 171
1) Εις τας ραδιοφωνικάς και
τηλεοπτικάς εκπομπάς μεταδίδονται προγράμματα δι’ αμφοτέρας τας
κοινότητας, την ελληνικήν και την τουρκικήν.
2) Η διάρκεια των ραδιοφωνικών
προγραμμάτων δια την τουρκικήν κοινότητα δεν θα είναι βραχυτέρα των
εβδομήκοντα πέντε ωρών εβδομαδιαίως, κατανεμημένων εις κανονικάς
ημερησίας εκπομπάς καθ’ απάσας τας ημέρας της εβδομάδος’ εάν όμως
επιβληθή μείωσις της συνολικής διαρκείας των εκπομπών ούτως ώστε η
διάρκεια των προγραμμάτων δια την ελληνικήν κοινότητα να καταστή
βραχυτέρα των εβδομήκοντα πέντε ωρών εβδομαδιαίως, τότε η καθ’
οιανδήποτε εβδομάδα διάρκεια των προγραμμάτων δια την τουρκικήν
κοινότητα μειούται κατά τον αυτόν αριθμόν ωρών, κατά τον οποίον
εμειώθη η διάρκεια των προγραμμάτων δια την ελληνικήν κοινότητα’ εάν
αντιθέτως η διάρκεια των προγραμμάτων δια την ελληνικήν κοινότητα
αυξηθή πέραν των εκατόν τεσσαράκοντα ωρών εβδομαδιαίως, τότε η
διάρκεια των προγραμμάτων δια την τουρκικήν κοινότητα θ’ αυξάνηται
κατ’ αναλογίαν τριών ωρών δια την τουρκικήν κοινότητα έναντι επτά
ωρών δια την ελληνικήν κοινότητα.
3) Εις την τηλεόρασιν θα
διατίθενται εκπομπαί τριών ημερών καθ’ εκάστην περίοδον δέκα συνεχών
ημερών εις προγράμματα δια την τουρκική κοινότητα και η συνολική
διάρκεια των προγραμμάτων τούτων καθ’ εκάστην τοιαύτην δεκαήμερον
περίοδον ορίζεται κατ’ αναλογίαν τριών ωρών προγράμματος δια την
τουρκικήν κοινότητα έναντι επτά ωρών προγράμματος δια την ελληνικήν
κοινότητα.
4) Όλαι αι επίσημοι ραδιοφωνικαί
και τηλεοπτικαί εκπομπαί γίνονται εις αμφοτέρας τας γλώσσας την
ελληνικήν και την τουρκικήν και δεν συνυπολογίζονται εις την
διάρκειαν των εκπομπών περί ων το παρόν άρθρον.
ΑΡΘΡΟΝ 180
1) Αμφότερα, το ελληνικόν και το
τουρκικόν κείμενον του Συντάγματος, είναι πρωτότυπα και έχουσι το
αυτό κύρος και την αυτήν νομική ισχύν.
2) Οιαδήποτε αντίφασις μεταξύ
των δύο κειμένων του Συντάγματος επιλύεται υπό του Ανωτάτου
Συνταγματικού Δικαστηρίου δι’ αναφοράς εις το κείμενον του σχεδίου
Συντάγματος το υπογραφέν εν τη Μικτή Συνταγματική Επιτροπή εν
Λευκωσία την 6ην Απριλίου, 1960, ως και εν τω παραρτήματι
τροποποιήσεων αυτού, το υπογραφέν την 6ην Ιουλίου, 1960, υπό
αντιπροσώπων του Βασιλείου της Ελλάδος, της Τουρκικής Δημοκρατίας
και της Ελληνικής και Τουρκικής κοινότητος, λαμβανομένου υπ’ όψιν
και του κειμένου των συμφωνιών Ζυρίχης της 11ης Φεβρουαρίου, 1959,
και Λονδίνου της 19ης Φεβρουαρίου, 1959, κατά τε το γράμμα και
πνεύμα αυτών.
3) Εν περιπτώσει ασαφείας, το
Σύνταγμα ερμηνεύεται υπό του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου
λαμβανομένου υπόψη και του κειμένου των συμφωνιών Ζυρίχης της 11ης
Φεβρουαρίου, 1959, και Λονδίνου της 19ης Φεβρουαρίου, 1959, κατά τε
το γράμμα και το πνεύμα αυτών.
ΑΡΘΡΟΝ 189
Παρά τας διατάξεις του άρθρου 3 και δια
χρονική περίοδον πέντε ετών από της ημερομηνίας ενάρξεως της ισχύος
του Συντάγματος-
(α) άπαντες οι κατά το άρθρον 188
διατηρούμενοι εν ισχύϊ νόμοι δύνανται να παραμείνωσιν εις την
αγγλική γλώσσαν, και
(β) η αγγλική γλώσσα δύναται να
είναι εν χρήσει εις πάσαν διαδικασίαν ενώπιον οιουδήποτε
δικαστηρίου της Δημοκρατίας.
|
Constitution de la république de
Chypre
Article 2
Aux fins de la présente Constitution:
1) La communauté grecque comprend tous les citoyens de la
République, qui sont d'origine grecque et dont la langue maternelle
est le grec, et qui partagent les traditions culturelles grecques ou
qui sont membres de l'Église grecque orthodoxe;
2) La communauté turque comprend tous les citoyens de la
République, qui sont d'origine turque et dont la langue maternelle
est le turc, et qui partagent les traditions culturelles turques ou
qui sont musulmans;
Article 3
1) Les langues officielles de la République sont le grec et le
turc.
2) Les actes et les documents législatifs, exécutifs et
administratifs seront rédigés dans les deux langues et, lorsqu'en
vertu des dispositions expresses de la présente Constitution, ils
devront être promulgués, ils le seront en étant publiés dans les
deux langues officielles dans le Journal officiel de la République.
3) Les documents
administratifs ou autres documents officiels adressés à un Grec ou à
un Turc sont rédigés respectivement en grec ou en turc.
4)
La procédure devant les tribunaux et la préparation des
jugements doit se dérouler en grec si les parties sont grecques; en
turc, si les parties sont turques; et en grec et en turc si les
parties sont grecques et turques. La Cour
suprême, par le biais du règlement prévu à l'article 163, détermine
si l'une ou les
deux langues officielles doivent être utilisées dans tout autre cas.
5) Tout texte
inscrit au Journal officiel de la République est publié dans la même
édition dans les deux langues officielles.
6) 1. Toute
divergence entre les versions grecque et turque d'un acte ou
d'un document législatif, exécutif ou administratif publié dans le
Journal officiel doit être tranché par un tribunal compétent.
2. Pour une loi ou une décision d'une Assemblée communautaire
publiée dans le Journal officiel, le texte qui fait foi sera celui
qui aura été rédigé dans la langue utilisée par l'Assemblée
communautaire concernée.
3. Lorsque les versions grecque et turque d'un acte ou d'un document
exécutif ou administratif qui a été publié ailleurs que dans le
Journal officiel de la République divergeront, une déclaration du
ministre ou de toute autorité concernée sur la primauté d'un texte
sur l'autre ou sur la version qui doit être jugée correcte sera
finale et concluante.
4. Un tribunal compétent pourra accorder une juste réparation dans
tous les cas de divergence entre les versions mentionnées ci-dessus.
7) Les deux langues officielles seront utilisées sur les
pièces de monnaie et les billets de banque, ainsi que sur les
timbres.
8) Toute personne aura le droit de s'adresser aux autorités
de la République dans l'une ou l'autre langue officielle.
Article 11
4) Au moment de son arrestation, quiconque doit être informé
dans la langue utilisées lors de son arrestation et a le droit de
recourir aux services d'un avocat de son choix.
6) Le
juge devant lequel le détenu en état d'arrestation est amené peut
enquêter rapidement sur les raisons de l'arrestation du détenu dans
la langue de ce dernier et, dès que possible cependant, dans les
trois jours suivant cette arrestation ou renvoyer le détenu des
conditions appropriées ou ordonner sa détention, lorsque l'enquête
sur la commission de l'infraction pour laquelle il a été arrêté n'a
pas été achevée et peut ordonner sa détention pour une période
n'excédant pas huit jours.
Toutefois, la durée totale de cette détention ne doit pas dépasser
trois mois à compter de la date de l'arrestation, après quoi toute
personne ou autorité en détention doit immédiatement libérer la
personne arrêtée. Toute décision du juge ci-dessus est susceptible
d'appel.
Article 12
5) Quiconque est accusé d'un crime a les droits minimaux
suivants:
a) celui d'être informé rapidement, dans une langue qu'il comprend,
et en détail, de la nature et des raisons de l'accusation qui pèse
contre lui;
e) celui de recourir gratuitement à l'aide d'un interprète s'il ne
peut comprendre ou parler la langue utilisée par le tribunal.
Article 20
1) Toute
personne a le droit de recevoir une éducation, et toute personne ou
institution a le droit d'offrir un enseignement dans le respect des
formalités, des conditions et des restrictions imposées conformément
par la loi communautaire respective et exigées exclusivement par
l'intérêt de la sécurité de la République, de l'ordre
constitutionnel, de la sécurité publique, de l'ordre public, de la
santé publique ou de la morale publique, ou du niveau et de la
qualité de l'éducation ou pour protéger les droits et les libertés
d'autrui, y compris le droit des parents a assurer à leurs enfants
une éducation qui soit en conformité avec leurs convictions
religieuses.
2) L'éducation
primaire gratuite doit être offerte par les assemblées
communautaires grecque et turque dans leurs écoles primaires
communautaires gratuites et accessibles.
3) L'éducation
primaire est obligatoire pour tous les citoyens d'âge scolaire,
celui-ci étant fixé par la loi communautaire pertinente.
4) L'éducation,
à l'exception de l'éducation primaire, doit être offerte de façon
accessible par les assemblées communautaires grecque et turque,
ainsi que la formation continue à des personnes appropriées et
dignes de soutien, sous réserves des modalités et des conditions
prévues par la loi communautaire pertinente.
Article 28
2)
Quiconque pourra jouir de tous les droits et libertés prévus
dans la présente Constitution sans discrimination directe ou
indirecte pour des raisons de communauté, de race, de religion, de
langue, de sexe, de conviction politique ou autre, de nationalité,
d'ascendance sociale, de naissance, de couleur, de richesse, de
classe sociale ou pour quelque raison que ce soit, à moins d'une
disposition contraire figurant dans la présente Constitution.
Article 30
3) Quiconque a le droit:
a) d'être informé des raisons pour lesquelles on lui demande de
paraître devant un tribunal;
e) de recourir gratuitement à l'aide d'un interprète s'il ne peut
comprendre ou parler la langue utilisée par le tribunal.
Article 171
1)
Des émissions radiophoniques et télévisées seront diffusées
pour les deux communautés, la grecque et la turque.
2)
La durée des émissions de radio dans la communauté turque ne sera
pas inférieure à soixante-quinze heures par semaine, diffusées sur
une émission quotidienne régulière chaque jour de la semaine, mais
si une réduction de la durée totale des émissions est mal desservie
de sorte que la durée des programmes pour la communauté grecque est
inférieure à soixante-quinze heures par semaine, alors la durée des
émissions par semaine pour la communauté turque sera réduite par le
même nombre d’heures au cours de laquelle la durée des émissions a
été prolongée par la communauté grecque; si, au contraire, la durée
des émissions pour la communauté grecque est augmentée de plus de
cent quarante heures par semaine, alors la durée des émissions pour
la communauté turque sera augmentée d’un rapport de trois heures à
la communauté turque par rapport à sept heures pour la communauté
grecque.
3) Des émissions télévisées de trois jours
seront allouées pour chaque période de dix jours consécutifs dans
des émissions destinées à la communauté turque et la durée totale de
celles-ci sur cette période de dix jours sera déterminée en
proportion de trois heures d’émission par la communauté turque,
contre sept heures d’émissions de la communauté grecque.
4) Toutes les émissions officielles, radiophoniques et
télévisées, devront être en grec et en turc et ne devront pas être
prises en compte dans les calculs de temps prévus au présent
article.
Article 180
1) Les versions grecque et turque de la présente Constitution
seront considérées comme deux originaux et auront la même force
légale.
2) Tout conflit entre les deux versions de la présente
Constitution devra être résolu par la Cour constitutionnelle suprême
sur la base du texte provisoire de la présente Constitution signé à
Nicosie, le 6 avril 1960, dans le cadre de la Commission
constitutionnelle conjointe, ainsi que sur la base des annexes
contenant les amendements à la Constitution signés le 16 août 1960
par les représentants du royaume de Grèce, de la République turque
et des communautés chypriotes grecque et turque, eu égard à la
lettre et à l'esprit de l'accord de Zurich daté du 11 février 1959
et de l'accord de Londres daté du 19 février 1959.
3) Tout cas d'ambiguïté dans la présente Constitution devra
être interprété par la Cour constitutionnelle suprême eu égard à la
lettre et à l'esprit de l'accord de Zurich du 11 février 1959 et de
l'accord de Londres du 19 février 1959.
Article 189
Nonobstant les dispositions de l'article 3, pendant une période de
cinq ans après la date de promulgation de la présence Constitution:
a) toutes les lois
qui continuent d'être en vigueur en vertu de l'article 188
pourront continuer d'être en langue anglaise.
b) la langue anglaise pourra être utilisée dans tous les
tribunaux de la République.
|