Pologne: Loi sur les minorités nationales et ethniques et sur la langue régionale

ROZDZIAŁ 4

Język regionalny

Artykuł 19.

1) Za język regionalny w rozumieniu ustawy, zgodnie z Europejską Kartą Języków Regionalnych lub Mniejszościowych, uważa się język, który:

1. jest tradycyjnie używany na terytorium danego państwa przez jego obywateli, którzy stanowią grupę liczebnie mniejszą od reszty ludności tego państwa;
2. różni się od oficjalnego języka tego państwa; nie obejmuje to ani dialektów oficjalnego języka państwa, ani języków migrantów.

2) Językiem regionalnym w rozumieniu ustawy jest język kaszubski. Przepisy art. 7-15 stosuje się odpowiednio, z tym że przez liczbę mieszkańców gminy, o której mowa w art. 14, należy rozumieć liczbę osób posługujących się językiem regionalnym, urzędowo ustaloną jako wynik ostatniego spisu powszechnego.

Artykuł 20.

1) Realizacja prawa osób posługujących się językiem, o którym mowa w art. 19, do nauki tego języka lub w tym języku odbywa się na zasadach i w trybie określonych w ustawie wymienionej w art. 17.

2) Organy władzy publicznej są obowiązane podejmować odpowiednie środki w celu wspierania działalności zmierzającej do zachowania i rozwoju języka, o którym mowa w art. 19. Przepisy art. 18 ust. 2 i 3 oraz ust. 5 stosuje się odpowiednio.

3) Środkami, o których mowa w ust. 2, mogą być również środki przekazywane z budżetu jednostki samorządu terytorialnego organizacjom lub instytucjom, realizującym zadania służące zachowaniu i rozwojowi języka, o którym mowa w art. 19.

CHAPITRE IV

La langue régionale

Article 19

1) La langue régionale, au sens de la loi, conformément à la Charte européenne des langues régionales ou minoritaires, est considérée celle qui :

1. est utilisée traditionnellement sur le territoire donné par ses citoyens qui constituent le groupe numériquement plus petit du reste de la population de ce territoire;

2. est différente de la langue officielle de cet État; ne comprend pas les dialectes de la langue officielle de l'État ni les langues des immigrants.

2) La langue régionale au sens de la loi est le cachoube. Les articles 7 à 15 s'appliquent en fonction du nombre des résidents de la commune, en conformité avec l'article 14 sur la langue, qui précise que le nombre des locuteurs de la langue régionale officiellement comme établi en fonction des résultats de la dernière liste recensée.

Article 20

1) La réalisation du droit des locuteurs de la langue relativement à l'art. 19, à la connaissance de cette langue ou dans cette langue sur les bases et selon les modalités définies à l'art. 17.

2) Les organismes des pouvoirs publics sont dans l'obligation de prendre les moyens appropriés pour soutenir les activités destinées à la conservation et au développement de la langue en conformité avec l'article 19. Les dispositions des paragraphes 2, 3 et 5 de l'article 18 sont applicables.

3) Les moyens relatifs à la langue selon le paragraphe 2 peuvent aussi être des moyens prévus par les budgets particuliers des organismes d'autonomie territoriale ou des établissements destinés à la conservation et au développement de la langue conformément à l'art. 19.

Suite >